KİŞİNİN EN AĞIR İMTİHANI; MAKAM

Kişinin makamla sınanması ağır imtihanlardan biridir.

Makam düşkünlüğü öyle sinsi bir hastalıktır ki; kibir, tamah ve hırs gibi kötü sıfatları besler.

Makam, oturduğu koltuğu hak etmeyenler için bir gurur, çıkar ve zulüm aracına dönüşür.

Allah Resulü "Mal ve mevkiye düşkün bir kişinin dinine verdiği zarar, bir koyun sürüsünün içine salıverilmiş iki aç kurdun o sürüye verdiği zarardan daha az değildir "buyurur.

Şimdi aşina olduğunuz bir makam sahibi portresine bakalım.

Gümüşhaneli muhtarın kızının evi Erzincan depreminde yıkılınca, muhtar devletin deprem mağdurlarına vereceği evi almak için Erzincan'a kızının yanına gider.

Kızını alır, valilik binasına çıkarlar.

Öğlen arası olduğu için ellerinde evraklar beklemeye başlarlar.

Bu arada kot pantolonlu, yakası açık gömlekli biri gelir.

"Amca buyur" der.

Muhtar derdini anlatır.

Kot pantolonlu adam evrakları alır bir odaya gider, bir kaşe basar, diğer odaya gider başka bir evrak alır, doldurur, deftere kaydeder.

En son kapısında "Valilik" yazan odaya girip çekmeceden bir mühür alarak kâğıtlara mührü basar ve muhtardan da imzalamasını ister.

Muhtar, biraz da çekinerek, "Yeğenim çok sağol ama vali bey sana kızmasın."

-Yok, amca kızmaz-

"Sağol yavrum, adın nedir senin?

-Recep benim adım amca

- "Yoksa sen Vali Recep YAZICIOĞLU'musun?

-He ya Recep YAZICIOĞLU’yum amca

-Evet, devletin değil, milletin hizmetkârıydı.

Hayatının her anını sürprizler üzerine kuran elleri nasırlı vali Recep YAZICIOĞLU'nu halkın sevmesinin önemli sebeplerinden biri sıra dışı ve aykırı olmasıydı.

Devleti temsil edip, milletin dilini konuşarak seviyelerine iner ve duygularına tercüman olurdu.

Halka tepeden bakmaz, devletten aldığı güçle halka hizmeti ibadet telakki ederdi.

Devlet millet kaynaşmasının ruh kökünden kopmadan kalkınmayı, yeniliği ve dürüstlüğü rehber edinen bir bürokratdı mekânı cennet olsun.

Selamlarımla ve dua ile.!